Saya membacakan puisi-puisi saya tentang mak. Puisi-puisi itu saya tulis khas untuk mak dan dibukukan dalam Kumpulan Puisi Benarlah Katamu, terbitan UUM Press.
"Mak faham tak?" tanya saya setiap kali saya selesai membacakan puisi-puisi itu.
Mak angguk. Saya tidak pasti mak faham atau tidak.
Kata saya, ada puisi yang saya tulis semasa mak sedang sakit teruk. Puisi itu tersiar di Mingguan Malaysia. Selepas mak sudah boleh bangun, saya tulis sebuah lagi puisi.
Saya membaca sambil menerangkan sedikit-sedikit.
Mak kembali sakit. Kasihan mak. Saya dan yang lain mencari di mana boleh bawa mak berubat. Tidak kisahlah di mana. Tidak mampu melihat mak kesakitan.
Sekarang kami masih berikhtiar. Mudah-mudahan mak sihat dan dapat mengerjakan ibadah haji yang bakal menjelang tidak berapa lama lagi.
mak, bangunlah untuk kembali menjadi matahari!
